Vandaag publiceerde De Volkskrant een ingezonden brief van cabaretier Theo Maassen, een prachtig hekeldicht, vermomd als ode. Tikje subtieler dan Böhmermann:
Erdogan, Erdogan,
wat is dat toch een leuke man
wat is dat toch een fijne vent
die Turkse president
hij is innemend, sympathiek
kan tegen grapjes en kritiek
zo bescheiden en charmant
wat zou ik trots zijn op zo’n land
hij ruikt heerlijk, altijd schoon
zo bijzonder, zo gewoon
hij is nobel, wijs en lief
welbespraakt en sensitief
op dieren is de man verzot
van het schaap tot de marmot
geitjes aaien maakt hem blij
maar daar blijft het dan ook bij
een voorbeeld voor elke man
dat is Recep Tayyip Erdogan
zelfs van buiten is hij mooi
elke porie, elke plooi
zijn kaaklijn, ogen, zijn gebit
zijn haar dat altijd prachtig zit
perfect de glooiing van zijn wang
alleen zijn arm is nogal lang…
Theo Maassen